Τα τέλη του 19ου αιώνα και οι αρχές του 20ού ήταν μια περίοδος όπου Γερμανία και Τουρκία είχαν έρθει πολύ κοντά, με τους Γερμανούς και τον τότε «Κάιζερ» Γουλιέλμο Β΄ να επιδιώκει και τελικά να πετυχαίνει τη διείσδυση στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας.
Οι συγκρίσεις με το σήμερα είναι αναπόφευκτες καθώς το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις των δύο χωρών γνωρίζουν ξανά άνθηση, με τη Μέρκελ να δείχνει πως θέλει να αντιγράψει το στρατηγικό μοντέλο του προκατόχου της, με το οποίο η Γερμανία βρήκε πάτημα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα σε έναν ζωτικό γεωστρατηγικό χώρο, όπως είναι αυτός της Μεσογείου, αλλάζοντας άρδην τις ισορροπίες στην περιοχή.
Η προσέγγιση Γερμανίας-Τουρκίας
Η επίσκεψη αυτή δεν ήταν το μόνο δείγμα που προδίδει τα γερμανικά σχέδια. Λίγο νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε, σε συνάντηση που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου, δήλωνε με νόημα: «Η Τουρκία μπορεί κάλλιστα να αναλάβει έναν ρόλο που θα αποτελεί γέφυρα για την Ανατολή και τη Δύση», αδειάζοντας ουσιαστικά την Ελλάδα, ενώ την ίδια περίοδο ο γερμανικός Τύπος χαρακτήριζε τον Ερντογάν «χαρισματικό ηγέτη» και την Τουρκία «ανερχόμενη δύναμη του Βοσπόρου».
Τον περασμένο Απρίλιο, εξάλλου, μετά την επίσκεψη της Μέρκελ στην Τουρκία, οι δύο χώρες έκαναν συμφωνία συμπαραγωγής τεθωρακισμένων Leopard με τη συμμετοχή Τούρκων μηχανικών.
Είχαν προηγηθεί μεγάλες γερμανικές επενδύσεις στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική, κάτι που είχε αποκαλύψει και ο Ρέσλερ στο πλαίσιο του γερμανοτουρκικού φόρουμ για την ενέργεια, τον Απρίλιο που μας πέρασε. «Διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν τεράστιες προοπτικές στην Τουρκία, ειδικά στον ενεργειακό τομέα».
Οι βαθιές ρίζες της γερμανοτουρκικής φιλίας
Η προσπάθεια διείσδυσης της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο-οδηγός Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού.
